То Sir! No Sir! παρουσιάζει την ενεργή εμπλοκή χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών στο αντιπολεμικό κίνημα και εν’ τέλει στον τερματισμό του πολέμου του Βιετνάμ. Τις ποικίλες αρνήσεις που ξεπήδησαν (παρά το κόστος) μέσα από τις σειρές των ίδιων των υποκειμένων που τον υλοποιούσαν.
Από τα Βαλκάνια…
Σε τούτα τα μέρη ο μιλιταρισμός δε ντράπηκε ποτέ να διεκδικεί χώρο στο δημόσιο λόγο και στις κοινωνικές σχέσεις. Να ετεροπροσδιορίζεται κοιτώντας πέρα από συνοριακές γραμμές, να αυτοπροσδιορίζεται χτίζοντας την αγάπη για την πατρίδα. Και το μίσος για ό,τι είναι έξω απ’ αυτήν. Σε τούτα τα μέρη, ο στρατός έχει καταγραφεί στην επίσημη ιστορία ως «απελευθερωτής», ως «ειρηνευτικός διαμεσολαβητής», ως «εγγυητής σταθερότητας». Απελευθερωτής, με τίμημα τις ζωές και τις κοινότητες χιλιάδων ανθρώπων των οποίων το χρώμα, η γλώσσα, το θρήσκευμα και οι παραδόσεις δεν χωρούσαν στις στρατηγικές για «εθνική ομοιογένεια» και στις πολιτικές της κατασκευής των σύγχρονων εθνικών ταυτοτήτων. Ειρηνευτικός διαμεσολαβητής, μέσα από πολέμους, συνεχείς εξοπλισμούς, γερά κονδύλια σε μυστικές υπηρεσίες, ή αλλιώς, μέσα από στρατηγικές της έντασης. Εγγυητής, εκείνης της σταθερότητας που απαιτεί η καπιταλιστική συσσώρευση (συμπεριλαμβάνοντας τα δίκτυα της μαύρης οικονομίας), η κρατική εξουσία και η διαιώνιση της εκμεταλλεύσης.
Τη Μεσόγειο και την Αφρική…
Και να που με αφορμή την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη νέα αναβαθμισμένη θέση του στο ΝΑΤΟ, το ελληνικό κράτος αποκτά δεσπόζουσα θέση στις στρατιωτικές αποστολές και την αστυνόμευση της ανατολικής Μεσογείου. Με υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα και πλήθος διακρατικών στρατιωτικών εκπαιδεύσεων (με Ισραήλ, ΗΠΑ, κ.ά.) που αφορούν πραγματικά σενάρια πολέμων κι όχι συνήθεις ασκήσεις ρουτίνας. Να που οι εξέχουσας γεωγραφικής σημασίας βάσεις της Ελλάδας (Καλαμάτα, Χανιά, Λάρισα, κ.ά.) γίνονται πολεμικό ορμητήριο εθνικών και πλανητικών στρατών. Με τον ελληνικό στρατό να συμμετέχει σε κατοχικά στρατεύματα στην Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία, την ίδια στιγμή που οι σύμμαχες -γαλλικών συμφερόντων- εταιρείες πετρελαίων ορμούν για νέα κοιτάσματα.
Έως τα βουνά στην Χαλκιδική…
Εκεί όπου η στρατιωτικοποίηση της καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων από την κυριαρχία είναι μονόδρομος. Εκεί όπου τα πολεμικά δόγματα του ΝΑΤΟ εφαρμόζονται σε δάση και χωριά. Εκεί που τελικά θα πρέπει να (ξανα)σκεφτόμαστε όταν ακούμε για «εσωτερικό» ή «μή συμβατό» εχθρό, εάν αυτή ορολογία αφορά πληθυσμούς σε μακρινά πεδία στρατιωτικών επιχειρήσεων ή τις κοντινές μας κοινότητες αγώνα όπου κάτοικοι και αλληλέγγυοι υπερασπίζονται τη φύση, την καθημερινότητά τους, τις παραδόσεις τους.
Κάτω τα κράτη, τα έθνη και οι στρατοί
για να χτίσουμε εκείνες τις κοινωνικές σχέσεις που θα πράττουν αντεθνικά και αντιμιλιταριστικά
Ενώ το πανηγυράκι των αφεντικών και των “σκυλιών” τους για οικονομική ανάκαμψη ξεκινούσε – σε συνέχεια της προσπάθειας καταστολής και φίμωσης όσων αρνούνται τον μιλιταριστικό μηχανισμό έμπρακτα και με εμφανή πια την διάθεση για εκδίκηση, οι στρατοκράτες σε άψογη συνεργασία με μπάτσους και δικαστικές αρχές συνέλαβαν το βράδυ της Τετάρτης 9/4 τον Δ.Χατζηβασιλειάδη ,5μήνες μόνο μετά την καταδίκη του απο στρατοδικείο για ανυποταξία.
Ο Δ.Χ. συνελήφθη μετά από έλεγχο από μπάτσους για εξακρίβωση όπου διαπίστωσαν ότι εκκρεμεί εκ νέου ένταλμα σύλληψης από το στρατοδικείο για ανυποταξία. Οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο Α.Τ. Αμπελοκήπων και απο εκεί στο στρατοδικείο του ΡΟΥΦ από όπου οι στρατοκράτες του δώσαν 3μερη αναβολή.
Χαιρόμαστε και αισθανόμαστε δυνατότεροι όταν διαπιστώνουμε ότι αυξάνονται οι δηλώσεις άρνησης στράτευσης καθώς και ότι ακόμα περισσότερα άτομα επιλέγουν να έρθουν σε ευθεία αντιπαράθεση με τον μιλιταριστικό μηχανισμό και ότι αυτός εκπροσωπεί και εκφράζει. Ακολουθεί η αναδημοσίευση μιας ακόμα δημόσιας δήλωσης άρνησης στράτευσης:
Η δίκη του Μ. Τόλη ήταν ορισμένη για την Παρασκευή 14/3/2014 στο στρατοδικείο του Ρουφ στην Αθήνα. Πάνω από 100 αλληλέγγυοι από αρκετές πόλεις της χώρας είχαν καταφθάσει από νωρίς στο Ρουφ κάνοντας ξεκάθαρο σε στρατοκράτες και λοιπούς παρατρεχάμενους του γελοίου ελληνικού στρατού ότι για εμάς οι δίκες αυτές σημαίνουν κάτι παραπάνω από μια απλή υπόθεση ανυποταξίας.
Πανό από πολλές συλλογικότητες και ομάδες, τρικάκια και κείμενα σχετικά με το στρατοδικείο του Μιχάλη είχαν κάνει από νωρίς την εμφάνιση τους στο στρατοδικείο καθώς και όλο τον υπόλοιπο καιρό πριν από αυτό, σε πολλές πόλεις της ελληνικής επικράτειας – αποτέλεσμα και της προσπάθειας αντιπληροφόρησης και προπαγάνδισης. Η αίθουσα είχε γεμίσει από κόσμο που ήταν εκεί όχι μόνο για να δείξει την αλληλεγγύη του στο σύντροφο Μ. Τόλη αλλά και για να προτάξει τον αντιμιλιταριστικό λόγο και δράση απέναντι στο συρφετό του στρατιωτικού μηχανισμού που για μία ακόμα φορά έδειξε την έλλειψη αντιλόγου στα αντιμιλιταριστικά περιεχόμενα που έβαλαν τόσο ο Μιχάλης όσο και οι μάρτυρες υπεράσπισης.
Μετά από μια πολύωρη δίκη ο σύντροφος Μ. Τόλης καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκιση με 1 χρόνο αναστολή καθώς αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά του «πρότερου έντιμου βίου» και τα «μη ταπεινά κίνητρα». Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η αρχική πρόταση του εισαγγελέα για 12 μήνες με 3ετή αναστολή (!) – πρόταση άκρως εκδικητική – καθώς και η τοποθέτηση του ότι «δε θέλει να μπει σε ιδεολογική αντιπαράθεση αλλά ο νόμος είναι έτσι». Σημαντική επισήμανση επίσης το γεγονός ότι ο στρατοδίκης μειοψήφησε σε κάθε απόφαση της έδρας αντίθετη με τις προτάσεις του εισαγγελέα αλλά η κάθοδος του εισαγγελέα Μακρή στην αίθουσα για να παρακαλέσει προσωπικά τον Μ. Τόλη να μην οξυνθούν τα πνεύματα.
Δε θα θέλαμε να επεκταθούμε πολύ περαιτέρω μιας και το κείμενο του Ξυπόλητου Τάγματος που αναδημοσιεύουμε μας καλύπτει πλήρως, παρά να πούμε πως για εμάς στρατοδικεία σαν κι αυτό αποτελούν ένα ακόμα πεδίο ανοιχτής αντιπαράθεσης με το στρατιωτικό μηχανισμό και όλα αυτά που πρεσβεύει. Θα θέλαμε μέσα από διαδικασίες σαν αυτήν, ο αντιμιλιταριστικός λόγος να μεγαλώνει και να γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι η άρνηση στον στρατό και κατ’ επέκταση σε όλους τους καταπιεστικούς μηχανισμούς που βιώνουμε καθημερινά είναι για εμάς μια θέση μάχης.
“… Και τελικά; Τελειώνοντας το σχολείο, τελειώνουν και οι παρελάσεις;
Για κάποιες ναι… και για κάποιους όχι!
Για τα αγόρια το ελληνικό κράτος επιφυλάσσει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία που εκτός από τις παρελάσεις περιλαμβάνει και άλλες δυσάρεστες, καταπιεστικές και ανελεύθερες διαδικασίες (πολεμική εκπαίδευση, πειθαρχία και παραλογισμό, καψώνια, σκοπιές, εθνικιστική προπαγάνδα κ.α.)
Αναλογιστείτε λοιπόν όσοι θα πάτε στρατό -αλλά και όσες δε θα πάτε, αλλά έχετε γύρω σας αδέρφια, φίλους, αγαπημένους, συμμαθητές που το κράτος υποχρεώνει να στρατευθούν: Σε τι μας ωφελεί όλη αυτή η παρανοϊκή στρατικοποίηση κατά τη σχολική -και όχι μόνο- ζωής μας; …”
(αποσπασμα από το κείμενο μας που θα βρείτε εδώ , για τις παρελάσεις)
Στις 14 Μαρτίου 2014 ακόμη μία δίκη θα στηθεί στο στρατοδικείο του Ρουφ, στην Αθήνα. Η δίκη του ολικού αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη είναι η συνέχεια ενός θεάτρου παραλόγου που ξεκίνησε πέρσι με την πρωτόγνωρη σύλληψη του στα Ιωάννινα, μέσω της διαδικασίας του αυτοφώρου για ανυποταξία, την μεταγωγή του στην Αθήνα και την προσωρινή του κράτηση. (Να θυμίσουμε ότι ο Μιχάλης Τόλης είχε συνυπογράψει δημόσια συλλογική δήλωση άρνησης στράτευσης από το Σεπτέμβριο του 2011)
Αυτή η δίκη είναι ένα μόνο κομμάτι της μέχρι τώρα καταστολής που περιελάμβανε αυτόφωρες συλλήψεις, στρατοδικεία, ποινικές και διοικητικές ποινές, υπέρογκα πρόστιμα των 6000 ευρώ, απαγορεύσεις εξόδου από τη χώρα κ.ά. Εδώ και λίγο καιρό οι στρατοκράτες αποφάσισαν να ξεσκονίσουν τα τεφτέρια τους και να δουν ποιος “τους χρωστάει”. Ποιος χρωστάει χρόνο από τη ζωή του στη πατρίδα, ποιος χρωστάει υποταγή στο έθνος…
Ανανέωσαν, λοιπόν, τον κύκλο της καταστολής σέρνοντας επιπλέον στα στρατοδικεία, καταδικάζοντας και επιβάλλοντας πρόστιμα, κόσμο που είχε αρνηθεί το στρατό αρκετά παλαιότερα, ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Σε κάποιες περιπτώσεις τα άτομα έχουν ήδη ξεπεράσει το 45ο έτος της ηλικίας – έτος που λήγει η υποχρέωση στράτευσης.
Η απάντηση μας στην καταστολή τους είναι η αλληλεγγύη μας σε όποιον επιλέγει να σταθεί ενάντια στον μηχανισμό του στρατού και η ενδυνάμωση του αντιμιλιταριστικού αγώνα, συλλογικά και δημόσια.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης
στον αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη,
14 Μάρτη 2014 στις 08:30 πμ.
στο στρατοδικείο του Ρουφ (Αθήνα)
“Η απάντηση μας στην καταστολή τους είναι η αλληλεγγύη μας σε όποιον επιλέγει να σταθεί ενάντια στον μηχανισμό του στρατού και η ενδυνάμωση του αντιμιλιταριστικού αγώνα, συλλογικά και δημόσια.”
Ακούστε εδώ την εκπομπή του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου στη θεσσαλονίκη 1431am, για την άρνηση στράτευσης και το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ.Τόλη .
Συμμετέχουν μέλη της συλλογικότητας Ξυπόλητο Τάγμα